Pomoc de minimis to wsparcie państwa udzielane przedsiębiorcom, które nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej. Udzielana jest w myśl zasady prawa rzymskiego de minimis non curat lex (łac. Prawo nie troszczy się o drobiazgi).

Zatem de minimis jest formą udzielania pomocy przedsiębiorcom przez państwo, która ze względu na swoją wartość ma nieznaczny wpływ na działanie rynku. Co za tym idzie, nie stanowi ona pomocy publicznej, czyli nie musi być wpisywana do rejestru Komisji Europejskiej. Jest to wyjątek od restrykcyjnych przepisów Unii Europejskiej, dotyczących pomocy publicznej.

Pomoc ta może być udzielana każdemu przedsiębiorcy niezależnie od jego wielkości. Jest jednak kilka warunków, które trzeba spełnić. Łączna wartość kwoty przeznaczonej dla jednego odbiorcy nie może przekroczyć równowartości 200 tys. Euro brutto, w okresie trzech lat kalendarzowych. Korzystając z tej usługi przedsiębiorca jest zobowiązany sprawdzić, czy nie przekroczył dopuszczalnego dla niego poziomu pomocy. W celu obliczenia limitu bierze się pod uwagę bieżący rok kalendarzowy oraz dwa poprzednie lata. Każdorazowo odbiorcy musi być wystawione zaświadczenie o wysokości pobranej kwoty. Dla przedsiębiorców działających w sektorze transportu drogowego wartość pomocy nie może przekroczyć 100 tys. Euro na okres trzech lat.

Taki rodzaj pomocy istnieje od 1 stycznia 2007 r. Weszło wtedy Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis.